Saída ao Salnés

Despois da paréntese forzada polas circunstancias, o Ateneo Atlántico retoma as súas saídas culturais. A primeira será o próximo sábado 4 de xuño e o destino o Salnés.

SAÍDA AO SALNÉS
Historia, arte, escultura, enoloxía

Sábado 4 de xuño

Inscrición Previa en:
ENLACE AO FORMULARIO PARA A INSCRICIÓN NA SAÍDA AO SALNÉS

O prazo de solicitude estará aberto dende o venres 27 ás 20 horas ata o xoves 2 ás 10 horas

Prezo: 45€ persoas socias, 50€ persoas non socias
O pago realizarase nas 48 horas seguintes á incrición mediante transferencia a:

ATENEO ATLÁNTICO
IBAN: ES96 2080 5000 6430 4035 5222
Concepto: "Saída ao Salnés" e nome e apelido da persoa que fai a solicitude

Programa

Sábado 4 de xuño de 2022
Saída: ás 9.30 horas dende a rúa Areal (diante do antigo reitorado)

Visita á vila de Cambados con guía oficial:

  • Zona histórica
  • Vila de san Tomé
  • Igrexa-ruínas de santa Mariña Dozo

Visita ao pazo de Fefiñáns

Visita, con proba, a adega de Fefiñáns

Comida no restaurante Ciprés de Villaverde (Barrantes) co seguinte menú:

  • Entrantes (empanada, croquetas e tortilla)
  • Prato a elixir (no momento da solicitude) entre codillo e raia á galega
  • Flan
  • Viños albariño e barrantes
  • Café

Visita á fundación Manolo Paz (Castrelo-Cambados)

Regreso ao punto de partida con hora de chegada prevista sobre as 20 horas.

O prezo (45€ socias e 50€ non socias) inclúe todos os gastos previstos: autobús, visita ao pazo e adega de Fefiñáns (13€), visita á fundación Manolo Paz (3€), comida (22€).

Para participar na saída será imprescindible a solicitude previa a través do formulario,

ENLACE AO FORMULARIO PARA A INSCRICIÓN NA SAÍDA AO SALNÉS

E o pago dos custos mediante transferencia bancaria á conta do Ateneo Atlántico (IBAN: ES96 2080 5000 6430 4035 5222)

Soamente se admitirán dúas persoas por solicitude.

No caso de haber máis solicitudes que as 50 prazas ofertadas, terán prefencia as persoas socias (con un acompañante) e o criterio de selección será o respecto escrupuloso ao día e hora da solicitude.

Máis información

Páxina de turismo do concello de Cambados

 O Pazo de Fefiñáns na Galipedia

Adega do Pazo de Fefiñáns 

MANOLO PAZ

Fundación Manolo Paz

(O seguinte texo é un extracto da biografía da propia Fundación do escultor).

Manolo Paz nace en Castrelo (Cambados) en 1957. Entre 1978 e 1979 estudou na Escola de Artes e Oficios Mestre Mateo de Santiago de Compostela e un ano máis tarde traballa como profesor na Escola de Canteiros de Poio (Pontevedra).

En 1983 realiza a serie Satélites na que emprega materiais como o formigón e procesos de encofrado en ensamblaxes fragmentarios de aire industrial. No mesmo ano unha breve estancia en Nova York permitiulle tomar contacto con novas tendencias a través das visitas ao MOMA e outros centros de arte de vangarda.

Ao seu regreso de Nova York pasa «do satélite ao monólito», segundo as súas propias palabras, dándolle mais importancia á terra que aos conceptos espaciais. Desde este momento a súa obra céntrase en reflexións sobre o valor da cultura autóctona, dos seus símbolos, dos seus signos, do seu material (a pedra, o granito) e o seu diálogo coa memoria do lugar onde se van a colocar. 

No ano 1984, a súa participación nas exposicións Encontros no Espazo e Imaxes dos Oitenta chamou a atención do galerista madrileño Fernando Vijande. Paz empezou a expoñer nas súas galerías entrando a formar parte dos circuítos nacionais de arte e participando en feiras e exposicións colectivas no estranxeiro.

Consegue a Bolsa Unión Fenosa de Creación Artística no Estranxeiro en 1992 e regresa a Nova York. Agora deixa a artificialidade da base e opta por unha posta en escena máis natural das súas pezas. 

En 1994 realiza unha das súas obras máis representativas: Familia de Menhires ou Menhires pola Paz, un conxunto escultórico de doce pezas situado fronte á Torre de Hércules, na Coruña.
Entre mediados dos anos noventa e comezos do século XXI Manolo Paz presenta os seus traballos de forma habitual na galería Trinta. De entre as súas exposicións individuais destacarán nesta época as realizadas na desparecida Estación Marítima da Coruña (1999), no Museo Barjola de Xixón (2000), na Fundació Pilar i Joan Miró de Mallorca, así como as mostras realizadas na madrileña galería Trama ou na compostelá SCQ. Nesta última exposición abandona o oco para centrarse máis na presenza da masa no baleiro.

En 2011 é nomeado académico numerario da Real Academia Galega de Belas Artes de Nosa Señora do Rosario na sección de Escultura, pronunciando o discurso «A Pedra e o Home: Reflexos» e obtén o «Premio da Cultura Galega de Artes Plásticas» e o Concello de Cambados concédelle o «Premio Ramón Cabanillas».

Realiza obras para o Museo de Pontevedra (2002 Onde chega o mar) ou para o Aeroporto de Compostela (2011, Menhir).

En 2013 ten lugar unha exposición individual no Museo de Pontevedra, Luna azul, comisariada por David Barro, na que utiliza por primeira vez o granito azul de Baía (Brasil) e ese mesmo ano participa tamén na colectiva Galicia Petrea, mostra comisariada por Miguel Fernández-Cid que tivo lugar na Cidade da Cultura de Galicia.

 
2014 é o ano do seu regreso a América. Expón no Centro Cultural de España en Panamá (Casa do Soldado): Manolo Paz. A distancia que une. A exposición é a primeira do escultor en América en moitos anos e nela recompílanse pezas en madeira e pedra realizadas entre 1995 e 2013 sendo unha importante retrospectiva da obra do artista. Tamén é parte da selección de artistas da colectiva Auga Doce na Cidade da Cultura de Galicia.

A súa participación na exposición Narrativas monumentais, comisariada polo tamén artista Álvaro Negro no MAC da Coruña e en Ao carón do mar, unha mostra de escultura pública na que xunto a outros escultores galegos de distintas xeracións presenta a súa obra Nasa de estrelas realizada a partir de malla de aceiro son algunhas das súas últimas accións no ano 2016.

/*-----script funcionamento buscador cabeceira Minerva Aurora-----*/